Prolog

W Nowym Jorku władzę miał niejaki Jason Noir, który wprowadził mrok do miasta. Ludzie bali się wychodzić z domów. Prezydent bardzo lubił dawać kary śmierci i zastraszać mieszkańców. Oszukiwał, nie dawał odpowiedniego wynagrodzenia za ciężką pracę i wprowadzał wysokie podatki. Wielu ludziom się to nie podobało, ale nie mieli na tyle odwagi, aby mu się sprzeciwić. Dopiero parę lat później Adam Bonum zwołał mieszkańców miasta, aby walczyć z Jasonem. Zginęło wielu ludzi, w tym mój ojciec, Kevin Fortis. Jason został pokonany i uciekł z Nowego Jorku, ale obiecywał zemstę. Od tamtego czasu Adam Bonum rządzi naszym miastem. Stara się, aby w Nowym Jorku były jak najlepsze warunki. Jest spokojnie i nie boimy się wychodzić z domów jak za czasów Jasona. Duża ilość rodzin jest bardzo biedna. Nasze miasto jest w większości zniszczone. Wiele budynków jest niezamieszkanych. Tylko centrum zostało nieruszone. Tam mieszkają najbogatsi. Aby zapewnić naszemu miastu bezpieczeństwo co roku, w listopadzie wybierane jest dziesięć osób, pięć dziewczyn i pięciu chłopaków, w wieku osiemnastu lat. Na początku przechodzą serię ćwiczeń w Ośrodku Walecznych pod opieką jednego z członków armii, a następnie organizowany jest Tydzień Przetrwania. Po miesiącu przygotowań odbywa się symulacja wojny. Jeśli przetrwają zostają przyjęci do Armii Młodych i Walecznych. A właśnie. Jak są wybierani? Poprzez losowanie. Czasem zdarzało się, że nikt nie przeżył Tygodnia Przetrwania. Ale niestety nasz prezydent nie ma lepszego pomysłu na wybieranie członków, ponieważ nie chce, aby wszystkie dzieci w szkole między sobą walczyły na lekcjach. Uważa również, że jakby osoby same miały się zgłaszać do armii najlepsi nawet by nie próbowali. W sumie racja. Pamiętam takiego jednego chłopaka. Rok temu został wylosowany. Zawsze mówił, że nie umie walczyć i twierdził, że zginie w Tygodniu Przetrwania. Jednak przeżył jako jedyny. Wykazał się odwagą i inteligencją.

W tym roku będę miała osiemnaście lat, więc jestem zagrożona. Jestem uparta i nie lubię jak mi się dyktuje co mam robić. Dlatego mam słabe relacje z mamą. Nigdy się jej nie słucham. Często się kłócimy. Jest tak od czasu, kiedy zginął mój ojciec. Bardzo to przeżywałam. Byłam w rozsypce, a moja mama po tygodniu już zapomniała o tacie. Znalazła sobie nowego, który ją wykorzystał i po miesiącu zostawił dla innej. Jednak ta uważa, że po prostu nie byli dla siebie stworzeni i twierdzi, że w ogóle jej nie zranił. Tak, te wszystkie łzy i krew w zlewie na pewno nie były oznakami załamania. Nadal wierzy, że może z nim być. Nie ważne, że ma już żonę i dwójkę dzieci. Nie ważne… Często uciekam z domu. Wchodzę na najwyższy budynek w mieście i przyglądam się zachodowi słońca. To najlepsze miejsce na myślenie.

Mam przyjaciółkę Brooklyn Magnę oraz przyjaciela Martina Timido. Spędzamy ze sobą mnóstwo czasu, żartujemy itd. Są wspaniali. Zawsze mogę na nich liczyć. W szkole mamy również takie osoby jak Annie Vakre. Wredna, zapatrzona w siebie dziewczyna. Rządzi tą szkołą. Nie wiem jakim cudem nie jest w Armii Mrocznych. Idealnie się tam nadaje. Dokucza wielu osobom w szkole, w tym mnie. Kiedyś zamknęła mnie w szkolnej w piwnicy. Spędziłam tam kilka godzin zanim stamtąd uciekłam. Trudno było wykombinować jak stamtąd wyjść, kiedy w całym pomieszczeniu było ciemno. Zresztą nie ważne…

Przepraszam! Jeszcze się nie przedstawiłam. Jestem Louise, Louise Fortis.